A best practice framework for visitor information centres in Gauteng Province, South Africa

Abstract

Globally, Visitor Information Centres are increasingly recognised touchpoints contributing to the success of tourism destinations. In Gauteng, South Africa, their numbers continue to decline. The service level of these remaining VICs differ across and fall below expectation. Furthermore, most models of operation are obsolete, with these centres having minimal exposure to best practices. Limited research focuses on the supply side, namely the staffing and management of centres. The study focuses on Gauteng VICs and the best practices that could improve future effectiveness. An exploratory design was followed which commenced with a concise review of best practice literature, global case studies and examples on the operation of effective VICs. An empirical study then reported on the opinions of 25 VIC staff and eight managers from eight Gauteng VICs regarding the current situation and future needs. A two-tiered approach was used to gather data via two custom-designed surveys with Gauteng VIC staff and managers respectively. A snowball sample of 25 staff members and a purposive sample of eight key informants were obtained. Data were analysed quantitatively using SPSS and qualitatively using thematic content analysis; and presented in three parts. The literature, the findings and the researcher’s recommendations culminate in a best practice framework for Gauteng VICs. The framework advocates for an integration of traditional and new media services and platforms in the dissemination of tourism information based on the funding available to a particular VIC. It is envisaged that if managers implement the best practice framework, it could avert further decline in the number of VICs. Moreover, it could improve their effectiveness in meeting the needs of the technologically-savvy and the traditional visitor, thereby ushering the Gauteng VICs into the 21st century.

Emhlabeni jikelele, izikhungo zolwazi zabavakashi (VICs) ziya ngokuya ziqashelwa njengamaphuzu okuxhumana abamba iqhaza ekuphumeleleni kwezindawo zezokuvakasha. EGauteng, eNingizimu Afrika inani labo, liyaqhubeka ngokwehla. Amazinga okusebenza kwalokho kwama-VIC asele ahluka ezindaweni zonkana futhi awela ngezansi kokulindelekile. Ngaphezu kwalokho, izinhlobo eziningi zezifanekiso zomsebenzi azisetshenziswa, nalezo zikhungo nokuba nokubanakaliswa okuncane nemikhuba ephambili. Ucwaningo olulinganiselwe lugxile ohlangothini lokunikezela, okuyizikhungo zabasebenzi nokuphathwa. Lolu cwaningo lugxile kuma-VIC aseGauteng kanye nemikhuba ephambili engase ithuthukise ukusebenza ngokuzayo. Umklamo oyisibonelo walandelwa okuyinto eyaqala ngokubuyekeza okufingqiwe okuhamba phambili kwezincwadi, izifundo zomhlaba nezibonelo zokusebenza ngempumelelo kwama-VIC. Ucwaningo lomdlandla lwabika ngemibono yamalungu abasebenzi abangama -25 beVIC nabaphathi abayisishiyagalombili abavela kuma-VIC ayisishiyagalombili aseGauteng mayelana nesimo samanje kanye nezidingo esikhathini esizayo. Izindlela ezimbili zokuhlaziya zasetshenziswa ukuqoqa imininingwane ngokusebenzisa izinhlolovo ezimbili ezenziwe ngokwezifiso nabasebenzi be-VIC eGauteng nabaphathi ngokulandelana Isampula yokudluliselwa (snowball sampling) kwamalungu abasebenzi abangama-25 kanye nesampula yokwahlulela ekhethayo (purposive sampling) yabafundisi abamqoka abayisishiyagalombili yatholakala. Imininingwane yahlaziywa ngokufanelekile kusetshenziswa iSPSS (Statistical Package for the Social Sciences) futhi ngokufanelekile kusetshenziswa ukuhlaziywa kwezindikimba okuqukethwe futhi yethulwa izingxenye ezintathu. Imibhalo, okutholakele kanye neziphakamiso zomcwaningi zifinyelele emkhubeni ophezulu wohlaka lwama-VIC aseGauteng. Uhlaka lummela ukuhlanganiswa kwendabuko futhi ukusebenzisa kwezokwazisa ngezinkundla ekusabalalisweni kolwazi lwezokuvakasha kusekelwe ngokuxhaswa ngezimali okutholakala ku-VIC ethile. Kucatshangwa ukuthi uma abaphathi beqalisa umkhuba ophambili wohlaka, kungase kugweme ukwehla okwengeziwe kwenani lama-VIC. Ngaphezu kwalokho, kungase kuthuthukise ukuphumelela kwabo ekuhlangabezaneni nezidingo zobuchwepheshe zokwenza izinqumo ezinhle kanye nesivakashi sendabuko, kanjalo kubonise ama-VIC ku-21st Century.

Besoekersinligtingsentrums word wêreldwyd toenemend erken as kontakpunte (touchpoints) wat tot die sukses van toerismebestemmings bydra. Die aantal besoekersinligtingsentrums in Gauteng, Suid- Afrika, toon ’n afname. Die diensvlakke van die oorblywende sentrums verskil en voldoen nie aan verwagtinge nie. Die bedryfsmodelle van die meeste van hierdie besoekersinligtingsentrums is ook verouderd en die betrokke sentrums het minimale blootstelling aan beste praktyk. Beperkte navorsing fokus op die aanbodkant, dit wil sê, die personeelvoorsiening en bestuur van besoekersinligtingsentrums. Hierdie studie fokus op besoekersinligtingsentrums in Gauteng en die beste praktyke wat hulle doeltreffendheid in die toekoms kan verbeter. Die navorser het ’n verkenningsontwerp gebruik, beginnende met ’n bondige oorsig van literatuur oor beste praktyk, wêreldwye gevallestudies en voorbeelde van die werkswyse van doeltreffende besoekersinligtingsentrums. Die navorser het daarna in ’n empiriese studie verslag oor die menings van 25 personeellede van besoekersinligtingsentrums en 8 bestuurders van 8 besoekersinligtingsentrums in Gauteng rakende die huidige stand en toekomstige behoeftes van die sentrums gelewer. Die navorser het ’n tweevlakkige benadering gevolg om data in te win deur twee aangemete opnames te gebruik om data van onderskeidelik personeellede en bestuurders van besoekersinligtingsentrums in Gauteng te bekom. ’n Sneeubalsteekproef van 25 personeellede en ’n doelbewuste steekproef van 8 sleutelrespondente is bekom. Data is kwantitatief met behulp van die Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) en kwalitatief deur middel van ’n tematiese inhoudsanalise ontleed en in drie dele aangebied. Die literatuur, die bevindings en die navorser se aanbevelings het op ’n raamwerk van bestek praktyk vir Gautengse besoekersinligtingsentrums uitgeloop. Ingevolge hierdie raamwerk moet tradisionele en nuwe mediadienste en -platforms geïntegreer word na gelang van die befondsing wat tot ’n bepaalde besoekersinligtingsentrum se beskikking is. Daar word voorsien dat indien sentrumbestuurders die bestepraktyk-raamwerk implementeer, dit ’n verdere afname in die aantal besoekersinligtingsentrums kan verhoed. Daarbenewens kan die raamwerk lei tot ’n verbetering in Gautengse besoekersinligtingsentrums se vermoë om in die behoeftes van beide tegnologies bedrewe en tradisionele besoekers te voorsien, en sodoende daartoe bydra dat die sentrums by die 21ste eeu aanpas.