Ontwikkeling van alternatiewe konstruksies in 'n terapeutiese gesprek : 'n gevallestudie

Abstract

In this study a description of the development of meaningful alternative constructions has been provided. The development of meaningful alternative descriptions of a painful situation within which people find themselves could create the possibility of movement taking place. · The development of alternative descriptions was discussed by means of the following components of a therapeutic conversation:

The therapist uses the different punctuations of the family in their description of the problem and takes complementary descriptions into consideration. (Punctuation/complementation.) In the description of alternative realities the therapist uses a language that creates hope for change. (Reframing.) The therapist listens to the family with respect and endeavours to hear the family's themes, to understand and to use them. (Language.) The therapist, by asking questions of which the answers facilitate further questions, accepts the responsibility to facilitate discussions that encourage participation in the therapeutic process. (Participation/questions leading to further questions.) The discussion was based on a constructivist approach. A case history was described to illustrate how meaningful alternative descriptions were developed in a therapeutic conversation.

In hierdie studie is 'n beskrywing van die ontwikkeling van betekenisvolle alternatiewe konstruksies gegee. Die ontwikkeling van alternatiewe beskrywings vir 'n pynlike situasie waarin mense hulle bevind kan die moontlikheid skep dat beweging plaasvind. Die ontwikkeling van alternatiewe beskrywings word bespreek aan die hand van die volgende vier komponente van 'n terapeutiese gesprek:

Die terapeut gebruik die verskillende punktuasies van die gesin in hulle beskrywing van die probleem en neem komplementerende beskrywings in ag. (Punktuasielkomplementering.) In die beskrywing van alternatiewe realiteite gebruik die terapeut 'n taal wat die hoop op verandering skep. (Herformulering.) Die terapeut luister met respek na die gesin, en poog om die gesin se temas aan te hoor, te verstaan en te gebruik. (Taal.) Die terapeut neem, deur vrae te vra waarvan die antwoorde tot verdere vrae aanleiding gee, die verantwoordelikheid op hom om gesprekvoering te fasiliteer wat deelname aan die terapeutiese proses aanmoedig. (Deelname/vrae wat aanleiding gee tot verdere vrae.) Die bespreking is gebaseer op 'n konstruktivistiese benadering. 'n Gevallestudie word beskryf om te illustreer hoe betekenisvolle alternatiewe beskrywings in 'n terapeutiese gesprek ontwikkel is.